عون بن عبداللّه بن جعفر
عون را عون اکبر نامیده‌اند.(۱)
مادر او زینب عقیله دختر علی بن ابیطالب که مادرش فاطمه دختر رسول خدا بود.(۲)
آن‌کس که نام مادر وی را جمانه دختر مسیب فزاری(۳) نقل کرده قول ضعیف است(۴) شب عاشورا جواب محمد و عون به امام حسین را در شرح محمد بن عبداللّه بن جعفر نقل کردیم.(۵)
روز عاشورا بعد از محمد بن عبداللّه بن جعفر برادرش عون بن عبداللّه به میدان آمد؛ وی می‌گفت: اگر مرا نمی‌شناسید پس من پسر جعفر هستم، او شهید راستی در بهشت‌های نورانی است.
او پرواز می‌کند در بهشت با بال‌های سبز و همین برای شرافت مادر بین شما کافی است.(۶)
سپس حمله کرد و ۳ سواره و ۱۸ پیاده را کشت.(۷)
پس جنگید تا اینکه عبداللّه بن قُطبه طائی به او حمله برد و او را کشت.(۸)
در کتاب لباب‌الأنساب گفته: مردی از بنی دارم او را کشت.
نام قاتل را عبداللّه بن قطبه طائی [بنهانی، تیهانی، طائی] نوشته‌اند.
در زیارت ناحیه از امام هادی علیه‌السلام آمده است: سلام بر عون بن عبداللّه بن جعفر پرواز کننده در بهشت هم‌پیمان ایمان، هم‌نشین بزرگان [نصیحت کننده] مخلص برای (خداوند) مهربان، پیرو آیه‌ها و قرآن خداوند قاتلش عبداللّه بن قطبه نبهانی را لعنت کند.(۹)
از فرزندان عبداللّه بن جعفر عون کشته شد و سرش را به‌سوی یزید بن معاویه فرستادند و در شام سر را آویزان کردند.(۱۰)
مقاتل‌الطالبین: مقصود شاعر، سلیمان قَتّه در این شعری که سروده، عون بن عبداللّه است، اگر ناله می‌کنی بر عون، برادرش گریه کن که در آنچه بر سرشان آمده فروگذارنده نیست به جانم قسم که هرآینه مصیبت تو در خویشاوندان توست، پس بر این مصیبت طویل گریه کن.