در سیره مقتل نویسی مهم‌ترین مسئله برای یک محقّق در نوشتار ابتدا ضبط و ثبت دقیق، نام، زمان، مکان، تقدیم‌وتأخیر وقایع است و یا به‌عبارت‌دیگر حوادث را آنچه هست یادآوری کند، نه آنکه بخواهد به ذوق شخصی و یا غلوّ در نقل و یا با بغض، واقعه را جلوهای بدهد که حقیقتاً آن‌طور نباشد.

در ثانی محقّق نوشتار گذشتگان را موردبررسی قرار می‌دهد که آیا سال و ماه و روز با نقل تطبیق دارد و یا اگر تشابه اسمی باشد، آن را موردنقد قرار می‌دهد. سپس هر نقل و نسبتی آیا با مفاهیم مقتل شیعیِ مستند سازگار است؟ نکند دشمنان در مقاتل مطالبی را فقط در خواری و ذلّت نوشته‌اند و ما به خاطر محبّتی که به فرهنگ عاشورایی داریم، نقل می‌نماییم؟ چه آنکه بنی امیّه (نه اهل سنّت) در تضعیف و دادن نسبت‌های ناروا به قضایای ولایی و عاشورایی دستبرد زدند و گویندگان و روضه‌خوانان و زودباوران هم از هر کتابی که خواندند یا از هر گوینده‌ای شنیدند، آن را نقل می‌کنند؛ مثلاً «سرِ شیرخوار امام حسین علیه‌السلام علی‌اصغر علیه‌السلام را در کوفه و شام بر نیزه‌ها زدند». بااینکه تا قرن هفتم هیچ مورّخ شیعی، سنّی، زیدی و شش امامی این را نقل نکردند …!

فرهنگ والای ما غنی است. نباید ناقلین به خواب و مکاشفه بسنده کنند تا دیگران را بگریانند و ثواب ببرند. مردم عادی با شنیدن این مطالب فکر می‌کنند که این‌ها مطالب مستند تاریخی است. تولّی و تبرّی و حبّ و بغض باید کامل باشد. امّا نباید نسبت‌های ناصواب چهره عاشورایی را خدشه‌دار کند.

ما در مراسم فقط از هنگامه شهادت و آخرین لحظات می گوییم؛ امّا از شجاعت و هیبت و قدرتِ خیبریِ حضرت خیلی کم نقل می‌کنیم. یا شجاعت اصحاب را طوری ترسیم می‌کنیم که عدد کشتگان دشمنان را آن‌قدر بالا می‌بریم که با تعداد حاضران در کربلا مطابقت ندارد.

درزمانی که عارف بالله سید علی آقا قاضی (متوفّی ۱۳۶۶ هـ ق) در منزلشان در نجف هفته‌ای یک‌بار عصرهای روز جمعه روضه داشت، گویندگان در بیان احادیث و مصیبت دقّت می‌کردند و گاهی هم از روی کتاب می‌خواندند. چون می‌دانستند بااینکه آقای قاضی اهمیت تام به عزاداری و مصیبت امام حسین علیه‌السلام داشتند و برای رفع حجاب‌ها و موانع طریق الی الله توسل به اباعبدالله علیه‌السلام را دستور می‌فرمودند، امّا در نقل‌ها بسیار دقیق هستند و تذکّر می‌دهند.

فقیر را از جانب حضرت سیّدالشهداء علیه‌السلام توفیق دست داد و از سال ۱۳۸۶ سالی یک کتاب مقتلِ مستند نوشته گردید:

مقتل منحور که فقط اختصاص به روز عاشورا داشت، از ۱۲ کتاب (تا سال ۳۸۱ هـ ق) استخراج گردید و سال ۱۳۸۶ شمسی به چاپ رسید.

مقتل علی‌اکبر علیه‌السلام که اوّلین مقتل مستند درباره حضرتش تا قرن هفتم بود، استخراج گردید و به سال ۱۳۸۷ به طبع رسید.

مقتل ابوالفضل علیه‌السلام هم که اوّلین مقتل مستند درباره حضرتش تا قرن هفتم بود، استخراج گردید و به سال ۱۳۸۸ به طبع رسید.

مقتل علی‌اصغر علیه‌السلام نیز اوّلین مقتل مستند درباره حضرتش تا قرن هفتم است، استخراج گردید و اکنون تقدیم شما اهل ولایت و دوستداران فرهنگ عاشورایی می‌شود.

در خاتمه از خوانندگان دانشور تقاضا می‌شود اگر به مطلب دیگری درباره مقتل علی‌اصغر علیه‌السلام تا سال ۷۰۰ هجری قمری برخورد کردند با ذکر مطلب و آدرس کتاب از طریق پست الکترونیکی shahidanekarbala[at]gmali.com یا از قسمت ارتباط با ما ارسال نمایند تا در چاپ‌های بعدی تکمیل گردد.

 و آخر دعوانا ان الحمدلله رب‌العالمین
سید علی‌اکبر صداقت
محرم ۱۳۹۴