مقتل الحسین -ابومخنف (متوفی ۱۵۷ هـ. ق)
اولین کشته از فرزندان ابوطالب در آن روز علی‌اکبر پسر حسین بن علی بود…
سپس عمرو بن صُبیح صُدّای تیری به‌سوی عبداللّه بن مسلم بن عقیل پرتاب نمود که تیر کف دستش را بر پیشانی دوخت و دیگر نتوانست دستش را تکان دهد.
سپس تیر دیگری به سویش انداخت که قلبش را شکافت.
پس دشمنان از هر سو هجوم آوردند. عبداللّه بن قطبه طائی بر عون بن عبداللّه بن جعفر بن ابیطالب حمله نمود و او را به قتل رساند.
پس عامر بن نهشل تیمی بر محمد بن عبداللّه بن جعفر بن ابیطالب حمله کرد و او را به قتل رساند.
عثمان بن خالد اسیر جهنی و بشر بن سوط همدانی بر عبدالرحمان بن عقیل بن ابیطالب حمله بردند و او را کشتند.
عبداللّه بن عزره خثعمی تیری به جعفر بن عقیل بن ابیطالب زد و او را کشت.
سپس قاسم بن حسن…
پس عباس بن علی به برادرانش که از یک مادر بودند به نام عبداللّه و جعفر و عثمان فرمود: ای فرزندان مادرم پیش روید، چون فرزند ندارید پس برادران او پیش رفتند و جنگیدند تا کشته شدند.
هانی بن ثبیت حضرمی بر عبداللّه بن علی بن ابیطالب حمله برد و او را کشت و بر جعفر بن علی علیه‌السلام هم حمله کرد و او را به قتل رساند، سپس سرش را جدا کرد.
و خولی بن یزید اصبحی تیری به‌جانب عثمان بن علی بن ابیطالب انداخت.
سپس مردی از بنی ابان بن دارم به سویش حمله نمود و او را به قتل رساند و سرش را جدا کرد.
شهادت عبداللّه بن حسین مشهور به علی‌اصغر….
عبداللّه بن عقبه غنوی تیری به ابوبکر بن حسن بن علی علیه‌السلام زد و او را کشت.
حرملة بن کاهل تیری به عبداللّه بن حسن بن علی بن ابیطالب زد و او را کشت.
مردی از بنی ابان بن دارم تیری به محمد بن علی بن ابیطالب زد و او را کشت و سرش را جدا نمود عباس بن علی علیه‌السلام را زید بن رقّاد جنبی و حکیم بن طفیل کشتند.
همانا شمر بن ذی‌الجوشن با گروهی… حسین علیه‌السلام را به‌شدت احاطه کردند در این بین پسری از خاندان او به‌طرف حسین علیه‌السلام آمد که زینب خواهرش دختر علی علیه‌السلام او را نگه داشت.
حسین علیه‌السلام به خواهرش فرمود: او را نگه‌دار، ولی آن پسر امتناع کرد و به‌شدت خودش را رها کرد و به‌سوی حسین علیه‌السلام آمده و در کنارش ایستاد.
بحر بن کعب بن عبیداللّه از بنی تیم اللّه بن ثعلبه شمشیرش را بلند کرده بود تا به حسین علیه‌السلام بزند پس آن پسر گفت: ای پسر زن بدکار آیا عمویم را می‌کشی؟ پس بحر شمشیری به او زد و آن پسر دست خود را سپر نمود و شمشیر دست او را قطع کرد به‌طوری‌که به پوست بند بود.
پس آن پسر فریاد زد: ای مادرم! حسین علیه‌السلام او را در بغل گرفت و گفت: ای پسر برادرم بر آنچه به سرت آمده صبر کن و امید خیر داشته باش که خداوند تو را به پدران صالح تو ملحق می‌کند، به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و علی بن ابیطالب و حمزة و جعفر و حسن بن علی علیه‌السلام که خدا بر همه آن‌ها درود فرستد.(۱)
۱ – منظور عبداللّه بن حسن است.