ابوبکر بن حسن

نامش عبداللّه است در کتاب أنساب الطالبیین و ألمجدی گفته: ابابکر لقب است، نامش عبداللّه است مادر او کنیز بود و سرشناس نبوده است.(۱)
او و قاسم برادر پدر و مادری هم بودند که قاسم پیش از او کشته شد.
از سیاق تواریخ برمی‌آید که او به حد بلوغ نرسیده بود و از قاسم کوچک‌تر بوده است.
امّا در کامل بهائی گوید: ابوبکر و عبداللّه و قاسم پسران حسن بودند که از این سه عبدالله و قاسم به حد بلوغ نرسیده بودند.
تا سال ۷۰۰ مطلبی بر اینکه ابوبکر سوار بر اسب شد و شمشیر به دست گرفت و کسی را کشت، نیامده است عبداللّه بن عُقبه غنوی تیری به او زد و او را کشت.(۲) ابی جعفر (امام باقر علیه‌السلام) فرمود: قاتل ابوبکر، عبداللّه بن عقبه غنوی بوده است.(۳)
در زیارت ناحیه از امام هادی آمده است که: سلام بر ابوبکر بن حسن پاک و ولی، آن تیرخورده با تیر کشنده خداوند قاتلش عبداللّه بن عُقبه غنوی را لعنت کند.(۴)
در کتاب ألکامل گفته: او را تیر حرملة بن کاهن به قتل رساند که قابل اعتناء نباشد.
چون قاتل عبداللّه بن عُقبه غنوی از قبیله بنی غنی بوده است. شاعر سلیمان بن فتّه در شعری گوید: «نزد قبیله بنی غنی قطره‌ای از خون ما در گردن آن‌هاست» که اشاره به قاتل ابوبکر دارد(۵) در تاریخ طبری نام شاعر را ابن أبی عقب گفته است.