مقتل الحسین خوارزمی -موفق بن احمد خوارزمی (متوفی ۵۶۸ هـ ق)
* چون غیر حسین علیه‌السلام و زنان و اطفال و فرزند مریضش کسی نماند، صدا زد:
«آیا کسی هست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟ … آیا یاری کننده‌ای نیست به امید آنچه نزد خدا است، ما را یاری دهد؟ …».
* پس فریاد زنان بلند شد. حسین علیه‌السلام آمد به درب خیمه و فرمود: «علی، طفلم را بیاورید تا با او خداحافظی کنم» (ناولونی علیاً الطفل).
پس کودکش را گرفت. او را می‌بوسید و (خطاب به فرزند) می‌فرمود: «وای بر این قوم که دشمنشان جدّ تو است».
* کودک در دامان او بود که حرملة بن کاهل اسدی تیری رها کرد و در دامن پدر او را به قتل رساند. (فذبحه فی حجره) پس حسین علیه‌السلام خون او را در دستانش پُر کرد، سپس به‌طرف آسمان می‌پاشید و می‌گفت: «خداوندا! اگر نصرت را از ما نگهداشتی، پس آن را برایمان خیر قرار بده».
* پس حسین علیه‌السلام گوری برای کودک با دسته شمشیر کَند. (حفر للصبی بجفن سیفه) پس او را به خون آغشته کرد و نماز گزارد. (و زملّه* بدمه و صلّی علیه) سپس بلند شد و سوار اسبش شد.(۱)
ناقلین در تعداد کشته‌شدگان روز عاشوراء اختلاف دارند، …و از فرزندان حسین بن علی علیه‌السلام علی بن الحسین و عبدالله بن الحسین بود که او کوچک‌ترینشان بود. پس این دو جزء شهداء بودند.(۲)