بغیة الطلب فی تاریخ حلب -تألیف إبن‌العدیم (متوفی ۶۶۰ هـ. ق)
روز عاشورا اصحاب حسین علیه‌السلام می‌کشتند و کشته می‌شدند تا اینکه غیر از خاندان او کسی باقی نماند. پس اول کسی که از خاندانش وارد جنگیدن شد علی بن حسین یعنی علی‌اکبر بود….
بعد از او عبداللّه بن مسلم بن عقیل کشته شد و عمرو بن صبیح صیداوی تیری به سویش رها کرد و او به زمین افتاد و کشته گردید.
بعد از او عدی بن عبداللّه بن جعفر طیار به دست عمرو بن نهشل تمیمی کشته شد.
بعد از او عبدالرحمان بن عقیل بن ابیطالب به تیر عبداللّه بن عروة خثعمی کشته شد.
سپس محمد بن عقیل بن ابیطالب به تیر لقیط بن ناشر جهنی کشته شد.
بعد قاسم بن حسن کشته شد.
سپس ابوبکر بن حسن بن علی به تیر عبداللّه بن عقبه غنوی کشته شد.
چون عباس بن علی این کشته شدن‌ها را دید به برادرانش عبداللّه و جعفر و عثمان فرزندان علی علیه‌السلام که مادرشان امّ‌البنین عامری از آل وحید بود فرمود:
فدای شما جلو بروید و از آقایتان حمایت کنید تا برای او کشته شوید پس همگی دست‌به‌کار شوید، پس آنان جلوی حسین علیه‌السلام با تمام وجود، صورت‌ها و گردن‌ها را آماده جنگ کردند.
پس هانی بن ثویب حضرمی به عبداللّه بن علی علیه‌السلام حمله کرد و او را کشت.
سپس هم او بر جعفر بن علی حمله کرد و او را کشت.
سپس هم او بر جعفر بن علی حمله کرد و او را کشت.
و یزید اصبحی تیری به‌سوی عثمان بن علی علیه‌السلام انداخت و او را کشت، پس سر او را هم برید و نزد عمر بن سعد آورد و گفت:
جایزه بده! عمر بن سعد گفت: برو نزد امیرت عبیداللّه بن زیاد از او جایزه بگیرد.
امّا عباس بن علی علیه‌السلام…(۱)